آدمی توی زندگی همیشه طالب تغییر وتحوله موندن در یک حالت ووضعیت آدم را کسل میکنه بااینکه هر تغییری برای خودش سختیهایی داره ، همه این سختیها را به جون میخرند که شاید وضعیت بعدی بهتر از وضعیت کنونی باشه .

زندگی ما مثل یک قطار در حال حرکته قطاری که در هر ایستگاه تعدادی مسافر سوار ویا پیاده میشن وباز به حرکتش ادامه میده تا ایستگاه بعد ،شاید عبور از بعضی ایستگاهها چندین سال طول بکشه ولی به امید اینکه ایستگاه بعد ،ایستگاه بهتری باشه همه خستگی طول مسیر را تحمل میکنیم

به گذشته که فکر میکنم میبینم بعضی تغییرات برام پررنگتر بودند بطوریکه هنوزهم با گذشت سالها خاطراتشون توی ذهنم باقی مونده ،البته همه این تغییرات خوشایند نبوده ولی بنحو چشمگیری بخشی از زندگی چندین ساله من را شامل شده اند.بعضی از ماها تاب وتحمل سختیهای ناشی ازتغییرات را نداریم ،ترس ووحشت ازآینده ما را دچار شک وتردید میکنه.شاید ماندن برای یک مدت طولانی در یک وضعیت ثابت باعث تضعیف در روحیه تغییر وضعیت ماشده ،شاید!